Koty abisyńskie to jedna z najstarszych ras. Jej pochodzenie nie jest do końca wyjaśnione. Według bardzo rozpowszechnionej, ale zupełnie nieprawdopodobnej legendy rasa liczy sobie już kilka tysięcy lat i pochodzi z Abisynii (obecna Etiopia). Podobizny rzekomych "Abisyńczyków" można odnaleźć na płaskorzeźbach i posągach pochodzących z Egiptu czasu faraonów.

Planowa hodowla tej rasy rozpoczęła się na początku XIX wieku, kiedy to do Wielkiej Brytanii przywieziono protoplastów tej rasy. Pierwszym znanym abisyńczykiem był Zula - kotka uwieczniona na rysunku z 1868 roku. Ówczesne koty abisyńskie różniły się znacznie od obecnie znanych, gdyż do krzyżówek używano nie tylko abisyńczyków, ale także innych kotów krótkowłosych. Stąd też ówczesna rozpiętość barw - często w odmianie srebrzystej. Jednak wszystkie koty tej rasy posiadały (i nadal posiadają) charakterystyczny abisyński ticking.

W 1934 roku Abisyńczyki zawitały do USA. Dzięki pracy Virginii Cobb oraz innych amerykańskich hodowców rasa ta rozwinęła się na kontynencie amerykańskim. W Europie praca nad rasą przebiegała swoim torem efektem czego są obecnie dwa typy kotów abisyńskich: - amerykański (uznany przez CFA) - jest bardziej smukły, posiada większe uszy ustawione z boku głowy, o głębszym kolorze, oraz - europejski (uznany przez FIFe) z mocniejszą budową, większą głową i mniejszymi uszami, a także z mniej intensywnym kolorem.

Hodowla w Polsce. Pierwszego abisyńczyka do Polski sprowadził ze Szwecji w 1994 sędzia FIFe Marek Chadaj. Do 2003 roku w kraju istniało kilka hodowli tych niezwykłych kotów. Nowe hodowle powstały za sprawą kotów sprowadzonych głównie z Norwegii, Niemiec, Holandii, Finlandii, Danii i USA.

Wygląd

Kot abisyński dziko umaszczony

Średniej wielkości kot, muskularny, o migdałowych oczach i długim ogonie. Waga od 2,5 do 5 kg. Głowa - początkowo miała małe, osadzone na szczycie głowy uszy i niewielkie, okrągłe oczy. Obecnie uszy abisyńczyków są bardzo duże, szerokie u podstawy, razem z podbródkiem powinny tworzyć kształt trójkąta równobocznego; oczy duże, o migdałowym kształcie z wyraźną obwódką w kolorze tickingu.

Sylwetka smukła, proporcjonalna. Cztery podstawowe odmiany kolorystyczne to:

• dziko umaszczony (wg FIFe - ABY n, wg CFA - ruddy) - tułów rudobrunatny z czarnym tickingiem, podszerstek ciemnobrzoskwiniowy lub ciemnopomarańczowy; pięty, koniec ogona, poduszki - czarne, nos z różowy z czarną obwódką
• sorrel (wg FIFe - ABY o, wg CFA - red) - tułów miedzianorudy z czekoladowo-brązowym tickingiem i ciemnobrzoskwiniowym podszerstkiem, poduszki i nos różowe
• niebieski (wg FIFe - ABY a, wg CFA - blue) - rozcieńczona barwa odmiany dziko umaszczonej;
• beżowo-płowy (wg FIFe - ABY p, wg CFA - fawn) - rozcieńczona odmiana sorrel

Odmiany te występują także w odmianach srebrzystych, wtedy podszerstek jest srebrzystobiały, zaś kolor tickingu pozostaje bez zmian.

Charakter i temperament

Są to koty bardzo inteligentne, żywe i towarzyskie, chętnie okazują uczucia. Świetnie opanowały sposoby wymykania się z zamkniętych pomieszczeń (często w celu znalezienie sobie partnera, niekoniecznie tego którego wybrał dla nich hodowca).

z  www.wikipedia.org